شاید مثل خیلی های دیگه، من هم همیشه وقتی اسم بادگیرهای یزد و شگفتی مهندسی اونها رو می شنیدم پیش خودم میگفتم خوب بادگیر یه سازه اس که باد از یه طرف میاد تو و از طرف دیگه میره بیرون...این دیگه شگفتی داره؟؟...تا اینکه امروز یه عکس ساده ولی بسیار بسیار جالب دیدم، متشکل از چندتا خط و فلش،که پاسخی بود روشنگر و ساده به یک معمای ذهنی قدیمی و تائیدی بر شگفتی فرهنگ و هنر سرزمین زیبا و قدیمی ام، ایران تا ببینید که سیستم خنک کننده بادگیرهای یزد در عین سادگی چقدر هوشمندانه و موثر برای محیط گرم کویری ست...
همونطور که می بینید، این پروسه از سمت راست و از دهانه قنات (که شبیه به یک چاه آب هست) شروع میشه و بعلت ارتفاع زیاد چاه، هوا به درون مکیده میشه، از روی آبهای زیر سطحی عبور میکنه، بعلت خنکی آب باد هم با آب هم دما میشه، گرماش رو از دست میده و ....حالا همزمان و درحین همین پروسه، هوا و باد از بالا هم توسط بادگیرها به دام میوفته، در زیر زمین خونه به گردش درمیاد(فلش های مشکی)، و با مکش اون هوای خنک رو که از روی آب عبور کرده رو بالا میکشه، و در حین کوران در زیر زمین، از طرف چپ ساختمان بیرون میره... به همین سادگی... و چیزی که باقی میمونه یه زیرزمین خنک و تهویه شده آماده برای خوردن نهار و خواب بعدازظهر در میان گرمای شدید بیرون از خانه... می بینید؟ چی دیگه میشه اضافه کرد به اینهمه قشنگی، سادگی و کارآمدی یه یک فرهنگ و هنر بومی و قدیمی در دل یک کویر؟ قدر فرهنگ و هنر و آثار گرانقدر کشور زیبا و تاریخی مون، ایران رو بدونیم
